بررسی زیرساختهای مورد نیاز تجارت الکترونیک در استان سیستان و بلوچستان

گسترش روز افزون تکنولو‍‍ژی اطلاعات و ارتباطات روز به روز با عث کاهش فاصله ها در جهان گردیده است که این کاهش زمانی و مکانی فاصله ها در زمینه گسترش تجارت بسیار موثر بوده است و جوامع را بر آن داشته تا از پتانسیل عظیم نهفته در این شیوه های نوین تجارت نهایت استفاده را نموده تا از گردونه رقابت خارج نگردند. جامعه ایران و بالطبع استان سیستان و بلوچستان نیز نیازمند استفاده از شیوه های نوین تجارت جهت رشد و گسترش تجارت و زمینه های تجاری می باشد. در پی این نیاز محقق سعی بر آن داشته تا با ارایه مدلی مفهومی به بررسی میزان آمادگی الکترونیکی استان در زمینه استقرارتجارت الکترونیک پرداخته تا ضمن تشخیص موانع و ضعف های موجود سعی در ارتقاء آمادگی الکترونیکی استان جهت استقرار تجارت الکترونیک نموده . در این تحقیق با بررسی مدلهای موجود در خصوص بررسی آمادگی الکترونیکی ابتدا محقق مدلی مفهومی جهت سنجش ارزیابی آمادگی الکترونیکی استان ارایه نموده و سپس مقادیر شاخصهای مدل ارایه شده در استان استخراج گردیده است و در مرحله بعدی مقادیر مورد نیاز هر یک از شاخصها جهت استقرار تجارت الکترونیک در استان بر اساس نظرسنجی از خبرگان محاسبه گردیده است و در نهایت با استفاده از مقادیر موجود شاخصها و مقادیر مورد نیاز هر شاخص میزان آمادگی کسب شده استان در زیمنه استقرار تجارت الکترونیک محاسبه گردیده است و بر اساس نتایج به دست آمده به ارایه پیشنهاداتی در خصوص افزایش آمادگی الکترونیکی در استان پرداخته و در نهایت فرمولی جهت تعیین میزان آمادگی با تغییر هر شاخص ارایه گردیده که درتصمیم گیری در زمینه افزایش میزان آمادگی الکترونیکی استان راهگشای مسولین و سیاستگذاران استانی خواهد بود. کلمات کلیدی: تجارت الکترونیک ، آمادگی الکترونیکی ، ارزیابی آمادگی الکترونیکی